Inson ongi va uning miya bilan aloqasi
Inson ongi tadqiqot uchun ajoyib maydon. Hozirga qadar olimlar ong nima ekanligini yakdil kelishmagan. Biroq, turli tadqiqotchilar ta’riflarida umumiy fikrlar mavjud. Ushbu kontseptsiyani talqin qilishda ilmiy va psevdistemik yondashuvlar mavjud. Ongning markazida yotadigan narsalarning diniy va ma’naviy ta’riflari mavjud. Ushbu maqolada biz falsafiy qarashlar va mavhum hukmlardan ko’ra aniq tabiatshunoslik usullaridan foydalangan holda bunday tushunchaning ma’nosini qanday belgilashlarini ko’rib chiqamiz.
Ongni o’rganish tarixi
Ongning mohiyati nimada ekanligini, u qayerdan kelib chiqishini, nimaga asoslanishini tushuntirishga harakat qilgan birinchi jiddiy asarlar XIX asrning oxirlarida paydo bo’ldi. 1872 yilda nemis fiziologi Dubois-Reymond dunyoga biopotentsial nazariyani taqdim etdi, unga ko’ra inson tanasini faqat fizik va kimyoviy qonunlar harakatga keltiradi. Fiziolog pessimistik ravishda odam hech qachon ong nima ekanligini bilmaydi, deb ishongan. Va bu savolga hali ham aniq javob yo’qligiga qarab, uning fikri asosli deb hisoblanishi mumkin. Dyuboaning hamkasbi Karl Fridrix Vilgelm Lyudvigning ta’kidlashicha, agar ong bo’lmasa, odamda his-tuyg’ular va hissiyotlar bo’lmaydi.
Ba’zi olimlar ong miyani ma’lumot qidirish jarayonida tug’iladi, deb hisoblashadi. Boshqalar ongni shakllantirish miyada mavjud bo’lgan ma’lumotlar asosida sodir bo’lishini taxmin qilishadi. Qanday bo’lmasin, inson ongini yaratadigan va belgilaydigan miya degan fikr bugungi kunda keng tarqalgan. Miyada saqlanadigan ma’lumotlar o’ziga xos kodlarni oladi. Shu tarzda ong paydo bo’ladi, uni hozirgi paytda odam o’zi bilan nima sodir bo’layotganini tushunadigan jarayon sifatida tavsiflash mumkin.
Zamonaviy ma’noda ong
Bugungi kunda, avvalgidek, inson ongi shifokorlar, psixologlar, fiziklar va boshqa olimlar tomonidan o’rganilmoqda. Bu zamonaviy ilm-fanning asosiy yo’nalishlaridan biri deb ayta olamiz. Va endi olimlar miya tashqi dunyoni modellashtirishga rozi. Misol uchun, agar biz ko’zimizni yumsak, u holda biz atrofimizdagi dunyoni tasavvur qilamiz va mavjudligidan ancha yorqinroq va qiziqarli. Ya’ni, miya haqiqat modellarini yaratadi.
Psixologlarning aytishicha, voqelik sub’ektivdir. Har kim dunyoni o’ziga xos tarzda qabul qiladi. Sezgilarning boyligi idrokga ta’sir qiladi. Retseptorlar orqali biz hid va ta’mni aniqlaymiz. Biz turli uzunlikdagi elektromagnit to’lqinlarni idrok etish tufayli bo’yoqlarni ko’ramiz. Shunday qilib, insonning individual xususiyatlari uni ongli qiladi.
O’z navbatida, miyani tashkil etuvchi neyronlar idrok, hislar, hissiyotlar va fikrlar uchun javobgardir. Ong neyronlar yaratadigan tasvirlarni o’z ichiga oladi. Ushbu tasvirlarning kombinatsiyasi ichki dunyo deb ataladi. Biologik nuqtai nazardan, ongning namoyon bo’lishiga neyronlarning aloqasi tufayli yuzaga keladigan ko’p milliardlik fizik va kimyoviy reaktsiyalar kiradi. Har qanday fikr neyronlar faollashganda va asab tarmoqlarini hosil qilganda tug’iladi. Fikrlash poezdi bilan neyronlarning o’zaro ta’siri o’zgaradi. Shunday qilib, olimlar miyani bilish vositasi degan xulosaga kelishdi. Shu bilan birga, miyaning haqiqatni qanchalik to’g’ri va to’liq aks ettirishini aniqlash hali ham mumkin emas. Ushbu organ to’liq o’rganilmagan va hech kim buni printsipial jihatdan mumkinmi yoki yo’qligini bilmaydi. Ammo mutafakkirlarning fikriga ko’ra, agar bu muvaffaqiyatli bo’lsa, inson o’z aqlining kuchi bilan dunyoni o’zgartirishi mumkin.
Fikrlash, ongni o’zgartirish
Inson atrofdagi dunyoni qanday qabul qilishi uning individual xususiyatlariga, hissiyotlari va hissiyotlariga bog’liq. Agar odamda juda ko’p salbiy his-tuyg’ular bo’lsa, uning ongi eng pushti ranglarda shakllanmagan. O’z navbatida, bu hissiy beqarorlikka va hatto jiddiy ruhiy kasalliklarga olib keladi. Buni o’zgartirish uchun o’ylashni boshlash kerak. O’zining fikrlash tarzini o’zgartirib, o’z his-tuyg’ularini tushunishni, boshqarishni va boshqarishni o’rganib, odam asta-sekin haqiqatda boshqacha tarzda munosabatda bo’lishni boshlaydi. Va uning ongida atrofdagi dunyo qanchalik yorqinroq aks ettirilgan bo’lsa, unga kundalik vazifalarni bajarish, maqsadlarga erishish va muvaffaqiyatga erishish shunchalik oson bo’ladi.
