Giperdinamik sindrom: sabablari, belgilari, davolash usuli

Zamonaviy bolalar ko’pincha giperdinamik sindromdan aziyat chekishadi. Ushbu xulq-atvor buzilishi turli sabablarga ko’ra kelib chiqishi mumkin. Ushbu maqolada siz giperdinamik sindrom nima va u bilan qanday kurashish kerakligini bilib olasiz.

Hiperdinamik sindrom hech qanday motivatsiyaga ega bo’lmagan va semantik tarkibga ega bo’lmagan vosita faolligini kuchayishi deb ataladi. Ko’pincha ushbu sindromning birgalikdagi lahzasi e’tibor etishmasligi yoki ma’lum bir narsaga e’tiborni qaratishga qodir emasligi. Tibbiyotda giperdinamik sindrom DEHB deb qisqartiriladi. Bunday qonunbuzarlik turiga qarab har xil ko’rinishda namoyon bo’lishi mumkin:

• aralashgan;
• giperaktivlikning ustunligi bilan;
• aniq e’tibor etishmasligi bilan.

O’z vaqtida tuzatishni boshlash uchun giperdinamik sindrom mavjudligini iloji boricha tezroq aniqlash yaxshiroqdir. Agar bolaning holati kuzatilmasa, bu katta yoshdagi oqibatlarga olib kelishi mumkin.

Giperdinamik sindromning sabablari

Giperdinamik sindromning rivojlanishiga qaysi sabablar yordam berishini aniq aytish mumkin emas. Ko’pgina mutaxassislarning fikriga ko’ra, tug’ruqdan oldin miyaning shikastlanishi ushbu kasallikka sabab bo’ladi.

Yoshi bilan asab tizimining buzilishi normallashadigan holatlar mavjud. Ammo, agar bu ro’y bermasa, unda 5-6 yoshida bolaga minimal miya disfunktsiyasi tashxisi qo’yilishi mumkin. Ushbu buzuqlik o’rganishdagi qiyinchiliklarga, shuningdek, o’z xatti-harakatlarini boshqarishga olib kelishi mumkin.

Miyaning minimal funktsiyalari o’zini hiperdinamik sindrom sifatida namoyon qilishi mumkin. Bunday holda, bolaning miyasida inhibisyon uchun javobgar bo’lgan ba’zi hujayralar zarar ko’radi va ularning vazifasini sog’lom hujayralar bajaradi. Bu sog’lom hujayralarga katta yuk tushishiga yordam beradi va hatto kichik stress butun tizim ishining yomonlashishiga olib kelishi mumkin. Shu munosabat bilan, giperaktiv bolalarga ovozingizni ko’tarish tavsiya etilmaydi, chunki diqqatni jamlay olmaslik va o’zini tuta olmaslik asab tizimining ishiga bog’liq.

Giperdinamik sindromning belgilari

Giperdinamik sindromni yaxshiroq tushunish uchun boshida ushbu sindromga chalingan bolaning rasmini chizish kerak. Ushbu bolalarda sindrom o’zini butunlay boshqacha tarzda namoyon qilishi mumkin, ba’zi bir alomatlar aniqroq yoki umuman yo’q bo’lishi mumkin. Har 5 bolada barcha alomatlarning to’liq to’plami mavjud. Giperdinamik sindromli bolalar uchun quyidagi xatti-harakatlar xosdir:

1. Bunday bola doimo bezovtalanadi va ko’plab harakatlarni amalga oshiradi. Bir qarashda bunday bolalar umuman charchamayotgandek tuyulishi mumkin, ammo bu unday emas. Giperdinamik bolalar doimiy ravishda bezi tagidan chiqishga harakat qilishadi va juda faol.
2. Haddan tashqari faollik tufayli bu bolalar doimiy ravishda uxlashda muammolarga duch kelishadi.
3. Konsentratsiya qila olmaslik. Bola biron narsaga e’tibor qaratish zarur bo’lganda, uni bajara olmaydi.
4. Giperdinamik sindromli bolalar juda impulsivdir. Sinfda ular tez-tez qo’llarini ko’tarmasdan javoblarni qichqiradilar, ular doimo o’zlarini qiziqtirgan narsalar bilan chalg’itadilar, tajovuzkorlikni ko’rsatishlari mumkin.
5. Ular o’zlarini nazorat qila olmaydilar va ko’pincha kattalarning taqiqlarini e’tiborsiz qoldiradilar.
6. Bunday bolalar jim tura olmaydi yoki o’tira olmaydi. Hatto moyil holatida ham ular doimo qo’llarini yoki oyoqlarini silkitib, barmoqlarini taqillatishi va hokazo.
7. Biror kishi bilan suhbatlashayotganda, giperaktiv bolalar uning dunyosiga sho’ng’ishni va voqeani diqqatini jamlashni istamaydilar. Biroq, ular boshqalarga nisbatan uzoq vaqtdan beri xafa bo’lishga qodir emaslar, hatto dastlab ular tajovuzkor bo’lishgan bo’lsa ham.
8. Giperdinamik sindromli bolalarning asosiy xususiyati – bu boshqalar bilan aloqa o’rnatish qobiliyatidir. Ular tengdoshlari bilan ham, kattalar bilan ham osonlikcha umumiy tilni topishlari mumkin.

Giperdinamik sindromli bolalarni davolash

Sindromli bolalarni davolash faqat to’liq tekshiruvdan so’ng mutaxassis nazorati ostida amalga oshirilishi kerak. Ota-onalar tezroq yordamga murojaat qilsalar, ikkilamchi buzilishlar rivojlanmaydi.

Tekshiruv davomida bola va ota-onalar psixolog, logoped, nevropatolog va defektolog bilan suhbatlashadilar. Bundan tashqari, ma’lum bir davolash belgilanadi:

• neyropsixologik texnikadan foydalaniladi;
• oilaviy munosabatlarni to’g’rilashga qaratilgan terapiya;
• dorilar bilan davolash;
• xulq-atvor psixoterapiyasi.

Psixolog shuningdek, giperaktiv bolaning ota-onalariga yordam beradi, chunki bunday bola bilan psixologik kurashish juda qiyin. Psixolog onaga qanday qilib dam olish va o’zi uchun vaqt topishni o’rgatadi, oiladagi fon tarangligini skautlar, oilada aloqa o’rnatadi, shuningdek, ona uchun shaxsiy terapiyani olib boradi.

Giperaktiv bolalar bilan ishlashda psixolog bolani bo’shashishga, o’zini o’zi boshqarish darajasini oshirishga va e’tiborni rivojlantirishga o’rgatishga harakat qiladi. Zamonaviy psixologik texnika yordamida psixoterapevt bolaga imkon qadar dam olish va stressni engillashtirishda yordam beradi. Bola maktabga kirgunga qadar yuqoridagi barcha harakatlarni bajarish uchun vaqt ajratish juda muhimdir, chunki u tartib-intizom va ta’lim jarayonini idrok etishni o’rganishi kerak.

Giperaktiv bolalarning ota-onalari bolalari shunchaki his-tuyg’ular bilan qanday kurashishni bilmasligini tushunishlari kerak, shuning uchun u o’zini shunday tutadi. Bolangizni o’ta harakatchan deb tanbeh qilmang, chunki hamma bolalar yugurishni, sakrashni va shovqin qilishni yaxshi ko’radilar. Haddan tashqari qo’zg’alishni oldini olish uchun ma’lum bir jadvalga rioya qilish tavsiya etiladi. Agar kuchingiz tugab qolsa, siz o’zingizdan so’nggi sharbatlarni siqib chiqarmasligingiz kerakligini, aksincha qarindoshlaringiz yoki yaqin do’stlaringizdan yordam so’rashingizni unutmang.

Manba: blog.wikium.ru