Bugun biz ertami-kechmi, ehtimol har bir ota-onaga duch keladigan bir hodisa haqida gaplashamiz. Ammo qachon siz tashvishlanishingiz va chora ko’rishingiz kerak va qachon siz bolalarning aldashlariga katta ahamiyat bera olmaysiz?Ko’rinib turibdiki, ko’p narsa sizning farzandingizning yoshiga bog’liq, taxminan 3-5 yoshdagi chaqaloqlar haqiqat va xayolni ajratishni, badiiy adabiyotni haqiqatdan ajratib olishni o’rganmoqdalar. Ular uchun istaklarni jilovlash, atrofdagi haqiqat talablarini inobatga olish hali ham qiyin. Va ko’pincha bu yoshda bolalar o’zlarining xohishlarini so’zlar bilan ifodalashda o’zlarining xayollariga chin dildan ishonishlari mumkin: Kichkina Denis stakanni sindirdi. Onam: “Buni kim qildi?” Bola javob beradi: “Bu men emas, Tobik!” (Tobik uning o’yinchoq iti).Kichkintoydan “kattalar” kamolotini kutishning hojati yo’q. Bunday holda, bolani onasining umidlarini qondirish, “yaxshi”, itoatkor bo’lish istagi boshqaradi. Bu yoshda, ota-onalar uchun hali ham so’zning to’liq ma’nosida yolg’on deb atash mumkin bo’lmagan bunday namoyonlarni sahnalashtirmasdan, bunday bolalarcha “hazilkashliklarga” yon bosish yaxshiroqdir. Shu bilan birga, boshidanoq bolaga nima yaxshi va nima yomonligini to’g’ri ko’rsata olish muhimdir. Bolaga nima uchun u shu tarzda javob berishni xohlashini tushuntirish, unga ko’zguda bo’lgani kabi, uning his-tuyg’ularini ko’rsatish, masalan: “Kubokni sindirib tashlaganingiz uchun afsuslanasiz, bu siz bo’lmasligingizni xohlar edingiz. , ammo Tobik! “Bolalar o’sadi, axloqiy mulohaza, vijdon, haqiqiy va xayoliy narsalarni farqlash qobiliyati asta-sekin shakllanadi. Taxminan 6-8 yoshdan boshlab bolalar yolg’on borligini allaqachon anglab etishlari mumkin. 6 yoshdan 12 yoshgacha bo’lgan bolalarni aldashning keng tarqalgan sababi bu ota-onalarning jazolash va mahkum bo’lish qo’rquvi. Bolalar ota-onalarining g’azabidan qo’rqishadi, bu erda yolg’on faqat mudofaa reaktsiyasi. Farzandingiz aybdor bo’lgan taqdirda sizning harakatlaringizni kuzatishga harakat qiling, agar siz bolaga juda ko’p taqiqlar qo’ygan bo’lsangiz, kuniga necha marta va ehtimol bir soat ichida siz “yo’q” so’zini aytasiz. Ehtimol, u juda yuqori talablarga dosh berolmay, o’z hayotini osonlashtirmoqchi.Ammo ba’zida bu boshqa yo’l bilan sodir bo’ladi, ota-onalar shikoyat qiladilar: “Biz hech qachon bolamizni jazolamaymiz, lekin u baribir yolg’on gapiradi”. Oilada hamma narsa silliq bo’lib, o’zaro tushunish mavjud. Paradoksal ravishda, bolalar ba’zida faqat e’tiborni jalb qilish uchun yolg’on gapirishadi. Ota-onalar doimo band bo’lib, agar bola itoatkor bo’lsa, ovqatlansa, muammo tug’dirmasa, unda hech kim unga e’tibor bermaydi. Va agar u aybdor bo’lsa, masalan, u yolg’on gapirsa, barcha e’tibor unga qaratilgan – biz xavotirlana boshlaymiz, u haqida tashvishlanamiz  va u buni xohladi. Va onam baqiradigan hech narsa to’liq befarqlikdan yaxshiroq emas. Shuni unutmangki, bizning bolalarimiz nafaqat jismoniy parvarishga muhtoj, balki ular bizning kundalik muloqotimiz va tushunishimizga muhtoj. Boshlash uchun, u bilan tez-tez gaplashib turing, u sizga qiziqishini bilishi kerak, bu unga “u borligini” his qilishiga yordam beradi.Mana yana bir ish. Dana har doim yaxshi o’qigan, onasi va otasini yutuqlari bilan quvontirgan. Ota-onalar undan boshqa hech narsa kutmagan edilar, “boshqacha bo’lishi mumkin emas edi, chunki bu bizning qizimiz”. Ular ishonishdi, ayniqsa nazorat qilmadilar va o’zlarining ko’r-ko’rona umidlari orqasida, qizning o’qishi qiyinroq bo’lgan davrni o’tkazib yubordilar. Keyingi ota-onalar yig’ilishi onam uchun juda katta zarba bo’ldi, u Dana nafaqat uchlikdan ko’chib ketganligini, balki uni uzoq vaqt yashirganligini ham bilib oldi. Jazodan kam emas, bolalar ba’zan ota-onalarining ko’nglini olishdan qo’rqishadi. Bizning oramizda kim farzandimiz bilan faxrlanishni istamaydi, biz bolalardan eng yaxshi baholarni, sport rekordlarini kutmoqdamiz, biz ularni kutgan narsalarimiz bilan to’ldiramiz. Bolalar bizning istaklarimizni ongsiz ravishda o’qiydilar va, albatta, ular bizni xursand qilishni, “yaxshi” bo’lishni xohlashadi. Ammo ba’zida bolada hamma narsada va har doim eng yaxshi bo’lish kutiladi. Va keyin doimiy ravishda “yozishish”, darajasida bo’lish ayniqsa qiyin.  Agar bola tez-tez, muntazam ravishda yolg’on gapirishni boshlasa, bu signal uchun haqiqiy sabab bo’lishi kerak. “Xuddi shunday” yoki “tabiatan” bola bunday bo’lmasligini unutmang. Farzandlarimiz bizning aksimiz, bolaning xatti-harakatlari, litmus testi kabi, oiladagi muammolarni ko’rsatishi mumkin.Eng muhimi, halol bo’lish nimani anglatishini bolangizga misol qilib ko’rsating. Oilada ochiqlik va ishonch muhitini yaratishga harakat qiling. Bolalikdan bolaga yolg’on gapirish oiladagi, do’stlikdagi haqiqiy munosabatlarga zarar etkazishini tushuntirishga harakat qiling. Jiddiy yolg’on har doim jazolanishi kerak, ammo jismoniy jazo yoki kamsitadigan “intizom” sizning farzandingiz uchun vaziyatni yanada kuchaytirishini unutmang. Farzandingiz jinoyatchi emas va agar bolaga qoqilib tushsa ham, uni sevishini va qabul qilishini tushuntirishga majbur qilinsa, axloqiy va axloqiy me’yorlar avtomatik ravishda o’rganiladi.Odatda o’spirin yolg’onlari alohida maqolaga loyiqdir. O’spirin aldash uchun juda ko’p sabablarga ega bo’lishi mumkin – do’stlar bilan birdamlik, uning shaxsiy makonini himoya qilish, qiyinchiliklarga dosh berolmaslik, foyda olishga intilish. Asosiy narsa, yolg’onning har doim ham sababi borligini bilish va bu hodisaga qarshi kurashish uchun faqat taqiqlash va jazolash etarli emas. Ingliz psixoanaliti Donald Vinnikott aytganidek, hammamiz “etarlicha yaxshi” onalar va onalar ekanligimizni tez-tez eslashingiz kerak va agar xohlasak, biz har doim bolamizga yordam bera olamiz.

Manba:b17.ru

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

9 + 1 =

Akme Consalting !!!

Bizga qo‘shiling !

Kirish Yopish
error: Content is protected !!