“Kuchli odam. Ruhni tarbiyalash”.

Ma’lumki, hayot chiziqli. Hamma narsa amalga oshadigan kunlar bor, barcha vazifalar o’z-o’zidan hal qilinadi. Bunday kunlarda siz o’zingizni to’lqin tepasida his qilasiz: kuchli, muvaffaqiyatli, dono va xotirjam.

Ammo qora chiziqlar, muvaffaqiyatsizliklar va mag’lubiyatlar kunlari ham bor. Shu kunlarda hamma narsa qo’ldan chiqadi, doimiy muammolar va o’zingizni birinchi yutqazganday his qilasiz. Biz hayot chiziqli ekanligiga odatlanganmiz, ammo uchinchi chiziq ham bor – kulrang. Bu eng xavfli – u butun umrga cho’zilishi mumkin. Hodisalar unchalik ko’p emas, hammasi kulrang va xira, uyga etib borishga va televizor oldida o’tirishga arang kuch bor.

Qora chiziqlarning ma’nosi bizga tushunarli, ular qo’rqmasliklari va ulardan qochishlariga hojat yo’q, lekin biz kul ranglardan imkon qadar tezroq qutulishimiz kerak. O’zingizning kulrang botqoqdan qanday chiqib ketishni o’rganishingiz kerak.

Biz bolaligimizdan kuchli bo’lishimiz kerakligini o’rgandik, ammo ular qanday qilib buni tushuntirishmadi. Bu masalada aniqlik yo’q, shuning uchun ham Kastanedaning kuchli odam haqidagi ta’limoti shu qadar o’ziga jalb qilingan bo’lishi mumkin. Kimdir zaif bo’lish qulay va foydali ekanligini tushundi: ular uchun ishonch telefonlari, yordam jamiyatlari, gumanitar yordam va boshqalar. Ammo tashqi yordamisiz qilish ancha samaraliroq. Buning uchun bizga energiya kerak.

«Kuchli energiyaga ega odamlar kuch va ishonchni, yorqin ko’zlarni, sog’lom yuzni, chiroyli sochlarni taratadilar. Tinch harakatlar. Biz hammamiz shunday bo’lishni xohlaymiz, lekin odamlarning asosiy qismi, hatto hushyor bo’lsa ham uxlashadi. Ularning odatiy holati charchoq va befarqlikdir. Ularning hayoti tekis, kulrang chiziq. Hatto ularning quvonchini zerikishning kulrang changlari qoplaydi. Biz odamlarni kuchli va kuchsizlarga ajratishga odatlanganmiz, ammo zaif odamlar yo’q, ularni uyg’otish kerak bo’lgan odamlar bor. Ruh uyg’onishi va cho’zilgan ip kabi jiringlashi kerak, shunda kuchli va chiroyli yashash uchun etarli kuch bo’ladi. “

Kuch nima? Kuch – bu hayotiy energiya. U o’sishi va rivojlanishi uchun bizga kerak. Bizning hayotimizdagi barcha narsalar ushbu energiya bilan munosabatlarni aks ettiradi. Bolaligimizdan biz tushunishga harakat qilmoqdamiz: kimda yoki nimada kuch bor, biz uni qanday jalb qilishimiz va ishlatishimiz mumkin. Men ulg’ayganimda nima bo’laman – bu kuchning fantaziyasi. Yosh bilan biz o’z kuchimizga ishonishni to’xtatamiz. Biz ongimizni pul yoki obro’li ish bilan bog’liq kuch illyuziyasi bilan to’ldiramiz. Tashqi farovonlik hisobiga kuchli bo’lishga intilish qaramlikka olib keladi. Ammo ichki kuch tashqi kuchga qaraganda ancha ishonchli va jozibali.

O’z kuchlarini qanday boshqarishni bilmaydigan odamlar bor, bu ularni barmoqlar orqali pul kabi qoldiradi. Shaxsiy kuchga ega bo’lgan odam uchun cheklovlar yo’q, chunki uning hayotiy energiyasi bloklanmagan.

Ma’naviy ko’tarilish daqiqalarida biz o’zimizni kuch bilan his qilamiz va biz ololmagan cho’qqilar yo’q. Bunday daqiqalarda biz o’zimizni yanada yuqori darajadagi his qilamiz. Biz hamma narsani qila olishimizdan qo’rqmaymiz va shubhalanmaymiz!

Bizning har birimiz katta salohiyatga egamiz, ammo cheklangan imkoniyatlar haqida gaplashib, yarim kuchda, chorak kuchda yoki hatto undan ham kamroqda yashaymiz. Yoshligimizda biz ko’p narsalarga qodir ekanligimizni his qilamiz, ammo yosh bilan biz muvaffaqiyatsizlik va qo’rquv natijasida hayotimizni ataylab toraytiramiz. Ko’p narsadan voz kechish – bu jarohatlardan va muvaffaqiyatsizliklardan himoya qilishning bir usuli.

Shunday bo’ladiki, tanqidiy daqiqada odam umidsizlik va g’amginlikdan ruhiy izlanishga o’tadi va kundalik muammolardan ustun turadi, sodir bo’layotgan voqealarning yangi mazmunini izlay boshlaydi, o’zini anglay boshlaydi, kechirishni o’rganadi. Asta-sekin xotirjamlikka ega bo’ladi.

Kataklizmni kutishimiz kerakmi? Hozir ushbu sayohatni boshlashingiz mumkinmi? Bu shunchaki oddiy emas. Shaxsiy kuch zaxiralariga erishish uchun uning yo’lida ko’plab ajdarlarni o’ldirishingiz kerak. Ammo biz bu ishdan qochib qutula olmaymiz. Hayot – bu harakat va u yumshoq yoki qattiq, bizni rivojlanishga majbur qiladi. Biz har kuni ajdarlarga qarshi kurashamiz, o’zimizdan bir oz kuchimizni qaytarib olamiz, hatto buni bilmaymiz. Aks holda, biz shunchaki omon qololmaymiz. Nega buni ongli ravishda qilmaysiz?

Agar biz dunyoga energiya nuqtai nazaridan qarasak, biz pulsatsiyalanuvchi energiya to’lqinlarini, qo’zg’aladigan, xo’rsindi va harakatlanadigan energiya dengizini ko’ramiz. Bu erda yagona tizim mavjud, hamma narsa bir-biriga bog’liq va har qanday fikrlash, his qilish harakati boshqalarda javob tuyg’usi yoki fikr bilan javob beradi. Har qanday fikr suvga tashlangan toshga o’xshaydi.

Ammo odam ushbu yagona tizimga qanday mos keladi? U nurli tuxum ichiga joylashtirilgan, undan yorug’lik nurlari har tomonga tarqaladi. Insonning istaklari, intilishlari, maqsadlari pulsatsiyalanuvchi yadroda paydo bo’ladigan har qanday impulslar energiya tuxumining chegaralariga moyildir. Eng kuchlisi uning membranasidan o’tadi va tashqi dunyodagi o’xshash impulslar bilan rezonanslashadi. Inson tashqi muhit bilan energiya darajasida shunday ta’sir o’tkazadi.

Har qanday tirik organizmda energiya membranasi mavjud. Bu sizga individuallikni saqlab qolish va atrof muhitda “erimaslik” imkonini beradi. Sog’lom odamda membrana zich tuzilishga ega bo’lib, u salbiy fikrlar va hodisalarni aks ettiradi, ularni o’z chegaralaridan tashlaydi, ularni muallifga qaytaradi. Bunday odamlar energiya-axborot mag’lubiyatiga duchor bo’lmaydilar.

Energiya plyonkasini faqat odamning o’zi zaiflashtirishi mumkin, uning salbiy fikrlashi bilan, membrana va pulsatsiyalanuvchi markaz o’rtasida o’tmas devor hosil qiladi.

Qadimgi xafagarchiliklar, stresslar, qo’rquvlar, salbiy e’tiqodlar, hasad, hasad, g’azab, xafagarchilik – bularning barchasi hayotning to’sib qo’yilgan energiyasidir. Ya’ni, yillar davomida inson va uning energiya qobig’i o’rtasida turg’un energiya qatlami hosil bo’ladi. Har bir salbiy fikr yoki ish bu qatlamni yanada qalinlashtiradi. Inson tashqi dunyodan yopiladi va bu ichki impulsning harakatini cheklaydi va tashqi dunyo bilan munosabatlarni to’xtatadi. O’zining fikrlari va hissiyotlari bilan odamni qo’rquv va umidsizlikni noto’g’ri tushunish devori dunyodan uzib tashlaydi. Bu ishda odam.

Odatda, hayot energiyasi bizdan o’tib ketganda. To’xtamasdan. Bloklangan energiya og’ir, yopishqoq, o’tib bo’lmaydigan massaga aylanib, butun dunyoga tajovuz va g’azabni keltirib chiqaradi. Qamrab olingan energiya har doim salbiy bo’ladi. U erkin oqishi kerak. Energiyaning turg’unligi odamda hayotning pasayishiga olib keladi, hayotiy faoliyat pasayadi. Tez orada tuzoqqa tushgan energiya zichroq bo’lib, tanada kasallik sifatida namoyon bo’ladi. Qonun amalda: hamma turgan narsa yo’q bo’lib ketadi.

Asirga olingan energiya bo’shatilishi kerak va u yana yashash uchun zarur kuchga aylanadi.

Ko’pincha “Kuchli odam” treningida ishtirokchilar savollar berishadi: bu qanday kuch, u qayerdan keladi, hayot manbai qaerda? Agar Sevgi haqida eslasangiz, adashmaysiz. Hayot manbai – Sevgi energiyasi, yaratilish energiyasi. Kimki Sevgini rad etsa, Sevgining kuchiga ishonmasa, undan yuz o’girsa, uni haqiqiy bo’lmagan va afsonaviy narsa deb bilsa, u o’zini azob-uqubatlarga mahkum qiladi.

Darhaqiqat, Sevgi energiyasining cheksiz, bitmas-tuganmas oqimi hamma joyda. U bizning ichimizda, lekin hayotga bo’lgan noto’g’ri munosabatimiz bilan to’sib qo’yilgan. Kuchli odam bo’lish uchun siz bizning noto’g’ri munosabatimiz, qarashlarimiz va intilishlarimiz to’g’risida xabardor bo’lish orqali ichimizga qamalgan energiyani bo’shatishingiz kerak. Har kuni, har bir lahzada biz tanlov qilamiz – Sevgi oqimiga ochilish yoki uni to’sib qo’yish.

“Shaxsiy kuchga ega odamlar moddiy narsalarning energiyasini o’ziga jalb qiladigan kuchli energiya impulslarini chiqaradilar yoki aniqrog’i bu narsalarni olish bilan bog’liq voqealarni shakllantiradilar.

Va shaxsiy kuch qanchalik katta bo’lsa, kerakli hodisa tezroq shakllanadi. Ammo zargarlik buyumlarini havodan qanday chiqarishni o’rganishdan oldin, siz ma’naviy rivojlanishning ettita bosqichidan o’tishingiz kerak. “

Moddiy olamdagi darslar, jismoniy muhabbat darslari, o’z qadrini baholash darslari (shaxsni shakllantirishni yakunlash), o’ziga va dunyoga muhabbat saboqlari, kechirim va rahm-shafqat, iroda saboqlari, intuitivlik saboqlari, haqiqat saboqlari.

«Biz odamlarni kuchli va kuchsizlarga ajratishga odatlanganmiz, ammo zaif odamlar yo’q, ularni uyg’otish kerak bo’lgan odamlar bor. Ruh uyg’onishi va cho’zilgan ip kabi jiringlashi kerak, shunda kuchli va chiroyli yashash uchun etarli kuch bo’ladi. “

Manba:b17.ru