Bolaning o’rganish istagini uyg’oting!Ota-onalarning eng aziz istagi – farzandlari qiyinchiliklardan qo’rqmasliklari, ishtiyoq bilan o’rganishlari. Ammo, bu har doim ham shunday emas. Farzandingiz birinchi qiyinchilikka duch kelganda tushkunlikka tushadi, beparvolik bilan harakat qilmaydi. O’qituvchilar va psixologlarning ta’kidlashicha, bolalar ilgari va keyinroq o’rganishga bo’lgan qiziqishni yo’qotadilar.Har bir bola rivojlanish uchun zarurdir. Barcha bolalar qiziquvchan, ammo biz kattalarmiz, ularning qiziqishi, shuningdek mustaqilligi, biz rag’batlantirmaymiz. Va o’rganishga bo’lgan qiziqish talabaning o’zi uchun qanchalik mas’uliyatni his qilishi bilan bevosita bog’liqdir. Ota-onalar bolaga o’z qarashlarini yuklash va uni har xil sport seksiyalari, doiralari bilan yuklash uchun juda ko’p harakat qilmoqdalar, ba’zida uning fikrini so’ramaydilar. Va bu talabaning sodir bo’layotgan narsalarga qiziqishini yo’qotishiga olib keladi. Ota-onalarning eng yaxshisi va bolaning xohish-istaklari haqidagi tasavvurlarini uyg’un birlashtirish muhimdir. Bolalar birinchi sinfga yangi, qiziqarli voqealarni kutish bilan kelishadi. Xavfsizlik va qiziqish bu davrning asosiy shiori. Bola uchun xavfsiz joy yaratish muhimdir. Ota-onalar o’z farzandlari bilan maktabni qanday tashkil qilishlari, o’qituvchi bilan o’zini qanday tutishlari yoki sinfda hojatxonaga borishlari yoki do’stlari bilan suhbatlashishlari mumkinligi haqida kamdan-kam gaplashadi. Farzandingizga muddatidan oldin ko’rsatishga harakat qiling. u qaerda o’qiydi, u bilan “maktab” o’ynaydi. Ota-onalar maktabni doimo tanqid qilganda, o’zlari o’qituvchini yoqtirmasa, o’rganish qiyin. Bolaning holati ota-onaning reaktsiyasiga bog’liq – u xavf ostida yoki yo’q. Kichik o’quvchilarga yordam berish – bu bolaning talablariga javob berish, uning qiziqishini saqlab qolish, u bilan maktabda sodir bo’lgan voqealarni muhokama qilish, unga yordam berish demakdir. O’g’il yoki qiz hayotida ishtirok eting, Haqiqiy kattalar bo’lish! Bola bizga muhtoj, ammo shu bilan birga u bizdan mustaqil bo’lishi kerak. Birinchi sinfda u mustaqillikni o’rganishga jiddiy kirishadi. Harflarni o’rganish va ko’p qatorli tayoq va zaklyuchek yozish, qoidalarni, she’riyatni o’rganish zerikarli. O’qishga bo’lgan qiziqish va o’rganishga bo’lgan ehtiyoj asta-sekin yo’q bo’lib ketmoqda, ammo biz tan olishimiz kerakki, maktab rejimi chindan ham zerikarli. Haqiqiy qiziqish har doim yorqin taassurotlar bilan bog’liq. Farzandingiz bilan qiziqarli filmlarni tomosha qiling, u bilan birga kitoblarni o’qing, birgalikda muhokama qiling, u bilan o’rmonda sayr qiling, birgalikda attraksionlarda sayr qiling. Har kim muvaffaqiyatli bo’lishni xohlaydi. Ammo takroriy muvaffaqiyatsizliklar nochorlik hissini tug’diradi, bolalar o’zlariga bo’lgan ishonchni yo’qotishni boshlaydilar. Bolada ozgina qiziqish sezadigan mavzularda ota-onalar unga muvaffaqiyatlarini tez-tez eslatib turishlari, uni tez-tez maqtashlari muhimdir. Bolalar tanqidni unchalik yoqtirmaydilar. Biz bolalarga qanday shaklda murojaat qilishimiz juda muhimdir. Fikr bildirayotganda bolangizni boshqa bolalar bilan taqqoslamang, keyin maqtashga ishonch hosil qiling .. Har bir o’g’il yoki qiz uchun g’alaba tuyg’usi – o’qishda, ijodda, sportda. Eng kichik yutuqqa ham e’tibor bering! Boshlang’ich maktabda siz bolangiz uchun ijobiy his-tuyg’ular bilan doimiy ravishda “yonilg’i quyish” kerak!O `rta maktab.Tez o’sish va gormonal bo’ronlar o’zini anglash va boshqalar bilan munosabatlarni o’zgartiradi. Va yangi zamonaviy texnologiyalarga, aloqa va dam olishning yangi shakllariga bo’lgan ishtiyoq ota-onalar bilan ziddiyatlarning yana bir sababidir. Ota-onalar bolani repetitorlar bilan yuklashni boshlaydilar va bu juda yaxshi. O’smirga qo’shimcha ravishda nima qilishni xohlayotgani bilan rozi bo’lish, o’qituvchi yoqimli, darslar qiziqarli yoki yo’qligini so’rash juda muhim? Ushbu davrda “munosabatlar” asosiy narsaga aylanganda, darslarga e’tiborni qaratish juda qiyin. Ayni paytda bolalar o’z ota-onalaridan biroz ajralib ketishni boshlaydilar va tengdoshlari bilan munosabatlar hamma narsadan muhimroq bo’ladi. Ota-onalar xafa bo’lmasliklari va tanbeh bermasliklari kerak. Aksincha, gapiring, tinglang, ushbu yoshdagi muammolaringizni eslang, bolangiz bilan o’rtoqlashing. Va keyin munosabatlar iliq bo’lib qoladi. Hech narsaga qaramay, o’spirinlik davrida bolani qanday bo’lsa shunday qabul qilish, uni sevishini aytish juda muhimdir. Sabr-toqat etarli miqdorda bo’lishi kerak.  

Manba:b17.ru

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

70 − = 65

Akme Consalting !!!

Bizga qo‘shiling !

Kirish Yopish
error: Content is protected !!