Aybdorlik. Bizni ichimizdan yeydigan eng zaharli tuyg’ulardan biri.

Ma’lum bo’lishicha, bu tuyg’u ortida aybdorlik hissidan ko’ra dahshatliroq va chidab bo’lmaydigan boshqa tuyg’ular yashiringan bo’lishi mumkin.

Misol uchun, bola o’zini ortiqcha, ota-onasini bezovta qiladigan, keraksiz, keraksiz his qilsa, u, to’g’rirog’i, uning ruhiyati oiladagi hamma narsa uchun aybdor bo’lishga qaror qiladi. Shunday qilib, bola diqqatni (hech bo’lmaganda shu tarzda) o’ziga tortadi, u sezilarli bo’ladi.

Va ko’pincha bunday hollarda psixikada siljish shakllanadi: ayblov = sevgi.

O’zingizni keraksiz, ahamiyatsiz, befarq his qilishdan ko’ra, o’zingizni kerakli his qilish va sevgini qabul qilish yaxshiroqdir.

Ya’ni, biror narsa sodir bo’lganda, ular birinchi navbatda u haqida o’ylashadi va shu bilan u e’tiborni oladi, keyin esa buzilgan sevgi hissi. Shaklni o’zgartiruvchi xuddi shu toifadan: agar u ursa, demak u sevadi.

Siz tez-tez o’zingizni aybdor his qilasizmi? Bunga qanchalik tez-tez duch kelasiz? U sizni egallab olganida nima qilishni xohlaysiz? Sizni qanchalik tez-tez biror narsada ayblashadi va haqorat qilishadi? Agar siz aybdorlik hissi bilan shug’ullanishdan charchagan bo’lsangiz, terapiyaga borish vaqti keldi.

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

60 − = 53

Akme Consalting !!!

Bizga qo‘shiling !

Kirish Yopish
error: Content is protected !!