Hech qanday injiqliklar yo’q
Bola qichqirganda, hushtak chalganda, qichqirganda, uni tinglash qiyin. Men to’xtamoqchiman va ba’zida nima yomonligini bilishga kuch va xohish yo’q. Bizning buvilarimiz hatto bola bilan birga bo’lish va uning ehtiyojlarini o’rganish imkoniga ega emas edilar. Bu erdan “u qichqirsa bo’lsin”. Ammo hamma narsa shunchaki oddiy emas …
Biz kattalar bolalarga ko’p narsalarni o’tkazamiz va bundan xatolarga yo’l qo’yamiz. O’yin maydonida ota-onalarning “bolalarcha manipulyatsiya” haqida gaplashayotganlarini va bir-birlariga jazo va jaholat haqida maslahat berishlarini muntazam ravishda eshitib turaman. Agar qiz o’zi xohlagan narsasiga erishish uchun lablarini puflab, ko’z yoshlarini to’kib tashlashga odatlangan bo’lsa, u yig’lash va qichqiriqni bir yoshli bolada hiyla-nayrang sifatida qabul qiladi … Shunday qilib, “injiqliklar” ham shunday.
Kimdir o’jarlik bilan bola rivojlanishining normasini ko’rib chiqadi, chunki tinch bo’lmagan bola qulay emas. Neyropatolog shikoyatlarni tinglashdan charchaydi va sizni “davolanish” bilan band qilishni afzal ko’radi (bu ko’p odamlarga “yordam beradi”, chunki bola shunchaki o’sib ulg’ayadi). Shu bilan birga, siz soxta “tashxis” bilan taskin topishingiz kerak, chunki hozirda bola tez-tez va qattiq asabiylashishining sababi ham bor, va siz hatto davolayapsiz – yaxshi ota-onalar …
Ba’zan bola qichqiradi, chunki u boshqa yo’l bilan eshitilmaslikka odatlangan. Agar u psixikaning rivojlanish xususiyatlarini e’tiborsiz qoldiradigan yoki qondirilmagan xususiyatlarga ega bo’lsa, u o’ziga e’tibor berishni so’rashga haqlidir. Siz hozir biron bir narsani bera olmasligingiz haqida gapirish kerak. Masalan, shunga o’xshash: “Siz qichqirayapsiz. Siz ichishni xohlaysizmi? Ha, men siz juda ko’p ichishni xohlayotganingizni eshitaman. Menda hozir suv yo’q. Va sharbat yo’q. Va choy ham yo’q. Biz hozir mashinaga boryapmiz, mashinada suv bor. U erda men sizga ichimlik beraman. Xo’sh, biz mashinaga borganimizda biroz sabr qilsangiz bo’ladimi? ” Shu bilan birga, biz bo’shliq haqida gapirmaymiz, balki bolaga qarab, uning his-tuyg’ulariga munosabat bildiramiz. Agar u qattiq baqirsa, bu uni tinchlantiradi.
Siz o’z modelingiz bo’yicha bolani tarbiyalashingiz mumkinligiga ishonish bu illuziya. Bolalar noyob tarzda tug’iladi va hech qanday tuzatish, bostirish va hokazolarga muhtoj emas. Keyinchalik biz ularning rivojlanishi uchun faqat sharoit yaratib bera olamiz. Agar siz bolaning tabiatiga qarshi chiqmoqchi bo’lsangiz, bu tabiiy norozilikni keltirib chiqaradi, qaysar ota-onalar “injiqlik” deb atashadi va eng yaxshisi ularni e’tiborsiz qoldiradilar. Keyin ular o’spirinlik davrida, hech bo’lmaganda, u hech narsani xohlamasligi va u o’rganish va rivojlanishni xohlamasligidan ajablanadilar.
Bola quloq solmasa yaxshi bo’ladi! Bu shuni anglatadiki, u kognitiv faoliyat bilan shug’ullanadi va o’zini shu qadar xavfsiz his etadiki, u sizni qo’yib yuborishi mumkin va agar siz aytganingizni darhol bajarmasa, uni sevishni to’xtatishingizdan yoki uni urishdan qo’rqmang. Shu bilan birga, siz unga taqiqlash va jazolashdan ko’ra, nimaga muhtoj va hozir qila oladigan narsalarni aytib berganingiz ma’qul. Masalan, bola qum qutisidan qum otmoqda. Siz indamay chelakni siljitasiz, boshqa belkurakni olib, u erga qumni yuklaysiz. Keyin, unga qarab, siz tabassum qilasiz va sizni o’zingiz kabi qilishni taklif qilasiz. Maktab o’quvchisi bilan deyarli bir xil, lekin so’zlar bilan va uning his-tuyg’ulari va istaklarini inobatga olgan holda. E’tiborsiz bo’lishni istamaydigan murosali echimlarni taqiqlamaslikka va taklif qilmaslikka harakat qiling.
Bularning barchasini amalga oshirish uchun bola nima bo’layotganini o’ylashi, his qilishi, ishtirok etishi kerak. Buning uchun sizning ehtiyojlaringiz ham qondirilishi va o’yinlar, ishontirish, muloqot uchun kuch va vaqtingiz bo’lishi muhimdir. Agar bularning barchasi kam bo’lsa, siz tushunishingiz mumkin! O’zingizni yaxshi his qilish uchun hayotda nima qilishingiz mumkinligini o’ylab ko’ring. O’zingizning kuchingiz yetmasa ham, energiya tejash rejimida yashang va qiyin vaziyatlarni maksimal darajada oldini oling. Farzandingizni mojarolar yuz beradigan joyga olib bormang, iloji boricha sodda ovqat pishiring, bola bilan uxlang va yordam so’rang.
Manba:b17.ru